بسم الله الرحمن الرحیم
سیدبن‌طاووس از علمای شیعه قرن هفتم هجری قمری در کتاب مشهورش لهوف می‌نویسد که چون زنان و اهل بیت و همسر امام حسین(علیه‌السلام) از شام باز آمدند و به سرزمین عراق رسیدند به راهنمای کاروان گفتند: ما را از راه کربلا ببر.
پس آمدند تا به قتل‌گاه شهیدان رسیدند. جابربن‌عبدالله‌انصاری و جماعتی از بنی‌هاشم را دیدند که با جمعی از آل رسول(صلوات‌الله‌علیه) به زیارت قبر امام حسین(علیه‌السلام) آمده‌اند. پس همگی در یک زمان در آن سرزمین گرد آمدند و به اتفاق هم به گریه و زاری و ناله و سوگواری پرداختند.
از دیدگاه بسیاری از صاحب نظران و تاریخ‌نگاران شیعه و اهل سنت، مبنای تاریخی سنت پیاده‌روی اربعین حسینی از یک سو به حرکت جابربن‌عبدالله‌انصاری از مدینه تا کربلا با پای پیاده و از سوی دیگر به ورود اهل بیت امام حسین(علیه‌السلام) به کربلا در اولین اربعین سال شصت و یک هجری قمری و دفن سرهای پاک شهیدان به ویژه سر مقدس امام حسین(علیه‌السلام) در کنار پیکر مطهر ایشان باز می‌گردد.
برگرفته از مستند حلقه عاشقان به کارگردانی حامد کلجه‌ای
