بسم الله الرحمن الرحیم
رمضان ماه قرآن (۲)
?البقره ۷۰-۷۱
قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُبَیِّن لَّنَا مَا هِیَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَهَ عَلَیْنَا وَإِنَّا إِن شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ
قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَهٌ لَّا ذَلُولٌ تُثِیرُ الْأَرْضَ وَلَا تَسْقِی الْحَرْثَ مُسَلَّمَهٌ لَّا شِیَهَ فِیهَا قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوهَا وَمَا کَادُوا یَفْعَلُونَ
ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﺯ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺕ ﺑﺨﻮﺍﻩ ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ [ﻧﻬﺎﻳﺘﺎً ﺁﻥ ﮔﺎﻭ] ﭼﻪ ﮔﺎﻭی ﺍﺳﺖ؟ ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﮔﺎﻭ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣُﺒﻬﻢ ﻭ ﻣُﺸﺘﺒﻪ ﺷﺪﻩ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ [ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺁﻥ] ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺷﺪ.
ﮔﻔﺖ: ﺍﻭ ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﮔﺎﻭی ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺭﺍم ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺷﺨﻢ ﺯﻧﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﺭﺍ ﺁﺑﻴﺎﺭی ﻧﻤﺎﻳﺪ، [ﺍﺯ ﻫﺮ ﻋﻴﺐ ﻭ نقصی] ﺳﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺭنگی ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺭﻧﮓ ﺍصلی ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ، ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻛﻨﻮﻥ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﻣﺎ ﺁﻭﺭﺩی. ﭘﺲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺫﺑﺢ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎلی ﻛﻪ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺍﺟﺮﺍ ﻧﻜﻨﻨﺪ!
————–
یک پیام از آیه: دستورِ خداوند به موسی(علیه‌السّلام) واضح و روشن بود؛ باید بنی‌اسرائیل برای جلوگیری از تفرقه، گاوی را بکشند و دُم آن را به مرده بزنند تا زنده شود و از قاتلش خبر بدهد.
بنی‌اسرائیل اما آن‌قدر از چگونگی گاو سؤال کردند، که آزمون‌شان سخت‌تر شد. بالاخره پی بردند که *هرقدر سؤال اضافه ایجاد کنند، هزینۀ دین‌داری بالا می‌رود.* همین هم راهی شد برایشان تا مانعی برای هدایت مؤمنانِ به ادیانِ دیگر و دشمنانِ خود ایجاد کنند؛ پیرامون اصول و مبرهناتِ ادیان الهی سؤالاتِ پوک درست می‌کردند و هزینۀ دین‌داریِ آن امت را بالا می‌بردند…
در ماجرای ذبح گاو هم نهایتاً مجبور شدند دو برابرِ وزن گاو را طلا بدهند. با هر سؤال جدیدی، هزینۀ دین‌داری‌شان بالاتر می‌رفت، تا آنجا که خداوند می‌فرماید نزدیک بود گاو را ذبح نکنند و «فرمان خدا را اطاعت نکنند».
