بسم الله الرحمن الرحیم
م
الانعام ۵۹: وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَة إِلّا یَعْلَمُها وَ لا حَبَّة فی ظُلُماتِ الأَرْضِ وَ لا رَطْب وَ لا یابِس إِلّا فی کِتاب مُبین
ل
کلیدهاى غیب، تنها نزد اوست؛ و جز او، کسى آن‌ها را نمى داند. او آنچه را در خشکى و دریاست مى‌داند؛ هیچ برگى (از درختى) نمى‌افتد، مگر این که از آن آگاه است؛ و نه هیچ دانه‌اى در تاریکى‌هاى زمین، و نه هیچ تر و خشکى وجود دارد، جز این که در کتابى آشکار (در کتاب علم خدا) ثبت است.
ل
ک
ا
یک پیام از آیه:
عدد برگ‌های درختان عالم را، عدد دانه‌های کشت شدۀ زیر تاریکی خاک را، عدد تمام موجودات خشکی و دریا را و عدد هر تر و خشک را، که می‌تواند به حساب آورد؟ نه حتی حساب همۀ سال‌هایش را، و نه حتی حساب صد سال اخیرش را، و نه حتی حساب امسالش را، یا حتی این ساعتش را… هیچ کس حتی حساب برگ‌های ریختۀ ثانیۀ قبل را هم نمی‌تواند داشته باشد. این‌ها را چه به حساب و کتاب دودوتاچهارتایی ما؟ اگر هر انسانی را پای درختی بکاریم تا آمار برگ‌های ریزان یک دقیقه را ثبت کنند، میلیاردها درخت می‌ماند بدون انسان شمارنده! تازه این فقط حساب برگ این درختان است! شکوفه‌ها، میوه‌ها، دانه‌ها، گرده‌ها، پرنده‌های لانه کرده در شاخه‌ها، کرم‌های تغذیه کننده از برگ‌ها، پرنده‌های شکارچیِ کرم‌های درخت، موریانه‌های متحرک در پوست آن درختان و هزاران موجود پیدا و پنهان دیگر هستند که محاسبۀ عددشان خارج از توان و تصور ماست. به این بیافزایید مسیر حرکت این‌ها را! برگی که می‌افتد، از کجای درخت می‌افتد و چه منحنی سیری را طی می‌کند و به کدام نقطه از خاک می‌افتد. یا شکوفه‌ها… مغز کدام یک از این میلیون‌ها شکوفۀ درخت، در سرما سیاه می‌شود، کدامش را باد می‌کَند و در چه منحنی سیری به کجا می‌اندازد؟ گرده‌های کدام یک از این شکوفه‌ها خوراکِ کدام یک از زنبورهایِ کدام کندویِ کدام دشت می‌شود؟! و اصلا آن زنبور کدام منحنی سیر را تا کندو پرواز می‌کند و باد چه تغییری در مسیر حرکتی‌اش ایجاد می‌کند؟ می‌رسد یا در میانۀ راه خوراک پرنده‌ای می‌شود که تازه به این حوالی مهاجرت کرده است؟! پرنده از کدام ییلاق و در چه مسیر حرکتی و…
باور و حتی تصور اینکه همۀ این‌ها ثبت و مکتوب باشد سخت است. شاید نیازمند ایمانی عمیق‌تر است به عالم‌بودن خداوند! شاید اگر بدانیم که خدا می‌داند، آرامش بیشتری خواهیم داشت… و اصلا شاید بیشتر به او و حرف‌هایش اعتماد کنیم!
