بسم الله الرحمن الرحیم

عنکبوت ۲: أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یتْرَکوا أَنْ یقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یفْتَنُونَ

 

آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها می‌شوند و آزمایش نخواهند شد؟!

 


ا

یک پیام از آیه:

ایمان‌آوردن ابتدای تلاطم‌هاست! آغاز تکانه‌های ریز و درشت کشتی زندگی در امواج فتنه‌ها و امتحانات است. اصلا نمی‌شود کسی ادعایی کند و خدا در همان ادعا حسابی سنگ محک را به تنش نکشد. بالاخره کسی که ادعای طلابودن می‌کند، باید اثبات هم بکند، نمی‌شود بی‌سنجش و بررسی همه بپذیرند که طلاست! همین که کسی ادعای طلابودن کرد، زرگر سنگ محکش را بر می‌دارد! حالا البته این وسط بعضی هم از سنجش و امتحان وحشت می‌کنند؛ بالاخره هر آزمونی یک سویش رفوزه و افتضاح‌شدن است! شکسته‌شدن است! آبروریزی است! این همه ادعا ناگهان با یک آزمون کوچک خرد و خمیر می‌شود! آن همه هیبتِ پوچ ایجاد شده، با یک بررسیِ ریز فرو می‌ریزد!

نکتۀ دیگر در ماجرای مواجهۀ با ادعاها، بررسی عیارهاست؛ بررسی خلوص! بعضی‌ها با چند تکانۀ ریز دروغ ادعایشان را فاش می‌کنند! همان اول که سنگ محک را می‌خورند، نعره می‌کشند که ما آهنِ رنگ‌شده‌ایم! چُدنیم! تکلیف همه را زود روشن می‌کنند و همان اول به زباله‌دان تاریخ می‌پیوندند و آن‌ها را کیلویی و بلکه تُنی می‌فروشند! بی‌ارزش‌اند دیگر… اما بعضی دیگر پای طلا بودن‌شان ایستادگی می‌کنند و زرگر برای تعیین خلوص آن‌ها آزمون‌ها و محک‌های سخت‌تر و پیچیده‌تر اجرا می‌کند! طلاهای عیار بالا تلاطم‌های بیشتری به خود می‌بینند و در ظاهر از همه درب‌داغان‌تر می‌شوند. تکانه‌های سخت، دردآور، غصه‌آور و جگر و جان‌سوز را روی آن‌ها اجرا می‌کنند. آنقدر تکان‌شان می‌دهند که برخی حتی به حال آن‌ها دل می‌سوزانند… غافل… غافل از اینکه آن‌ها اصلا مرد این میدان‌هایند و این تکانه‌ها… اصلا از جایی خود این عیاربالاها دوست دارند که در آتش کوره بسوزند! اصلا از جایی این‌ها مشتاق ابتلا می‌شوند! می‌دانند که تا در کوره ذوب نشوند و هزار بلا سرشان نیاید عیارشان بالاتر نمی‌رود! خودشان عیاری داشتند ولی دربه‌درِ عیار بالاترند… التماس زرگر می‌کنند برای آتش کوره! برای تکانه‌های عیارساز!

حالا گاهی در مال، گاهی در نام، گاهی در جاه، گاهی در فرزند، گاهی در همسر، گاهی در پدر و مادر و گاهی در جان این تکانه‌ها به مدعیان می‌رسد. سخت است… هر کدامِ این‌ها قصه‌ای دارد برای خودش… عُلقه‌ای، محبتی و… حالا کدام یک از این مدعیانِ ایمان در این تکانه‌ها عیار بالاتری از خود نشان دهد؟، الله اعلم!